Wtedy cesarz nakazał otoczyć legion i zdziesiątkować go. Legion nie poddał się. Wybito wszystkich, do ostatniego żołnierza, wśród nich Maurycego, Eksuperiusza i senatora Kandyda W miejscu gdzie zginęli Teodor, biskup Octodurum, wybudował kaplicę (IV w). Następnie Zygmunt, król Burgundii wzniósł klasztor, przy którym z czasem powstało potężne opactwo, skupiające 900 mnichów. Niebawem wokół opactwa powstało miasto St-Maurice. W roku 961 relikwie św. Maurycego przewieziono do Ratyzbony, a stąd do Magdeburga. Cześć św. Maurycego szerzył szczególnie gorliwie św. Lambert oraz św. Uldaryk, biskup Magdeburga. Stąd też Maurycy odbierał szczególną cześć w cesarstwie niemieckim. Podczas koronacji cesarze otrzymywali do rąk włócznię św. Maurycego. W grocie włóczni, wg legendy, tkwił gwóźdź z krzyża Chrystusowego. Kopię tej włóczni podarował cesarz Otto III królowi Bolesławowi Chrobremu. Gest ten był uznaniem niezależności księcia polskiego i przyzwoleniem na koronację. Kopia ta znajduje się w skarbcu wawelskim.
Św. Maurycy jest patronem; farbiarzy, kapeluszników, piechoty, rycerstwa i żołnierzy.
Kościół katolicki oddaje cześć św. Maurycemu i jego towarzyszom w dniu 22 września.
Opr.: S.D.