polski english français deutsch italiano nederlands
niedziela, 3 września 2006

Rodzina Pierwszą Szkołą Wszelkich Cnót

Ojciec Święty Jan Paweł II w adhortacji apostolskiej Familiaris consortio (FL) o zadaniach rodziny chrześcijańskiej w świecie współczesnym   powołując się na Deklarację o wychowaniu chrześcijańskim podkreśla, że ,,rodzina jest pierwszą szkołą cnót społecznych, potrzebnych wszelkim społeczeństwom”. Z nauk katechetycznych znany jest podział cnót: trzy cnoty Boskie – wiara, nadzieja i miłość oraz cztery cnoty główne: roztropność, sprawiedliwość, umiarkowanie i męstwo. Wyrabianie tych cnót może odbywać się w rodzinie dzięki wychowywaniu do istotnych wartości życia ludzkiego. W atmosferze życia rodzinnego przepojonego miłością i szacunkiem dla Boga i ludzi dzieci mogą nabrać przekonania, że ,,więcej wart jest człowiek z racji tego kim jest, niż ze względu na to, co posiada”(FL37).




niedziela, 3 września 2006

Samotny płomień

   Juan zawsze chodził na niedzielną Mszę swojej wspólnoty. Po pewnym czasie uznał, że ksiądz zaczyna się w kazaniach powtarzać, i przestał pojawiać się w kościele.

   Dwa miesiące później w mroźny zimowy wieczór odwiedził go w domu ksiądz. „Pewnie przyszedł, żeby namówić mnie do powrotu” – pomyślał Juan. Nie mógł mu powiedzieć prawdy, że kazania zaczęły się powtarzać. Musiał wymyślić jakąś wymówkę. Ustawiając przy kominku krzesła dla siebie i dla gościa, zastanawiał się nad usprawiedliwieniem, po czym zaczął rozmowę o pogodzie. Ksiądz milczał. Juan na próżno próbował nawiązać z nim rozmowę, więc po chwili również zamilkł. Niemal pół godziny siedzieli bez słowa, wpatrując się w ogień. W pewnej chwili ksiądz wstał i odsunął kawałek niedopalonego drewna od płomieni. Z dala od ognia żarzące się polano zaczęło dogasać. Juan szybko przesunął je z powrotem w głąb kominka.




niedziela, 3 września 2006

Powrót Krzyża

Święto Podwyższenia Krzyża Świętego zostało ustanowione na pamiątkę powrotu relikwii Krzyża do Jerozolimy.  Istniało także osobne święto odnalezienia Krzyża Świętego, jednak po reformie kalendarza liturgicznego oba te święta są obchodzone wspólnie. Słusznie więc możemy mówić o „Święcie powrotu Krzyża”.




niedziela, 3 września 2006

Ze Świętą Jadwigą Królową w nowy rok szkolny

     Imię to wyraz życzenia, aby dziecko stało się człowiekiem wartościowym, może jak święty, którego imieniem chcemy go nazwać. Imię zachęcające dziecko do wzrastania, do zmierzania się z dobrocią, szlachetnością, świętością. Imię to dar, program życia. (z książki Pino Pellegrino pt. „Witaj Maleństwo.” Wydawnictwo Salezjańskie 2002 r.)

   Podobne znaczenie ma wybór patrona szkoły. Naszą szkołą od 1999 r. opiekuje się Święta Jadwiga Królowa. Jej życie stanowi dla nas inspirację do tworzenia Programu wychowawczego szkoły oraz do opracowywania programu Dnia Patrona. Co roku przeżywamy go 8 czerwca na pamiątkę ogłoszenia Pani Wawelskiej świętą przez Sługę Bożego Jana Pawła II.




niedziela, 3 września 2006

Kronika

Odpust ku czci Św. Marii Magdaleny 

 W lipcu parafia nasza przeżywała odpust ku czci św. Marii Magdaleny, która od wieków opiekuje się naszą parafią – jest drugorzędną Patronką obu naszych kościołów. Sumę odpustową z procesją eucharystyczną odprawił Jego Ekscelencja Ks. Biskup Jan Szkodoń. Ksiądz Biskup wygłosił też na tej głównej Mszy św. Słowo Boże. Zaś kazania na rannej i popołudniowej Mszy św. głosił nowy proboszcz z Wiśniowej Ks. Kanonik Wacław Bednarz. Uroczystość odpustową uświetniły asysty noszące feretrony i chorągwie, strażacy, schola dziewcząt i dzieciaczki sypiące kwiatki przed Panem Jezusem. Wszystkim za wszystko Bóg zapłać.




środa, 19 lipca 2006

Nieustająca Nowenna do Matki Bożej Dziekanowskiej

Niektóre podziękowania i prośby (maj 2006 r.)

    Dziękujemy Ci Matko za cud otrzymania własnego mieszkania. Błagamy o Miłosierdzie Boże dla naszej Miłości, abyśmy byli rodziną sakramentalną.  Katarzyna. * Niebieska Mamo.. Klękam dziś przed Twym Cudownym Obrazem z wdzięczności w sercu pragnąc podziękować za Twoją przyczyną Ojcu w Niebie za dar życia, za „niepojętą” miłość którą mnie otoczył. Dziękuję za wszystkich, których spotykałam na swojej drodze życia... Przede wszystkim za rodziców, którym tak wiele zawdzięczam... Dziękuję za dar rodzeństwa – Basię, Alę i Marysię, za dar narzeczeństwa i przyjaźni – Tomka i Przyjaciół z grupy modlitewnej, którzy wciąż mnie pozytywnie zaskakują – umacniając w wierze, nadziei i miłości. Proszę otocz ich Matko swoją opieką, wypraszając potrzebne łaski u Twojego Syna... Dziękuję Ci Matko za wsparcie, które otrzymuję z Twojej strony. Proszę naucz mnie z pokorą i ufnością otwierać się na działanie Ducha Św., abym zawsze przyjmowała wolę Opatrzności Bożej, nigdy nie wątpiąc w Jej słuszność. Amen Twoje Dziecko. *








Odwiedzona przez Ciebie strona internetowa korzysta z tzw. cookie. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.
Zamknij komunikat.