- Strona główna
- »
- Matczyne Królestwo
- »
- „Bądź pochwalony, Panie...
sobota, 5 kwietnia 2008
Za jedno z najważniejszych zdań Pisma świętego nasz Papież uważał słowa Pana Jezusa: „Poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli.”
8 marca, dzięki trosce mojej koleżanki, miałam możliwość uczestniczenia we Mszy świętej w kościele świętego Kazimierza w Krakowie. Nabożeństwa z prośbami o uzdrowienie i uwolnienie odbywają się w pierwszą środę i w drugą sobotę miesiąca. Dają możliwość spotkania z Panem Jezusem Miłosiernym i Jego Matką, którzy przychodzą z pomocą, jeśli tylko Im zaufamy i powierzymy nasze cierpienie.
W czasie rozważania kapłan wymienił owoce życia w prawdzie: wolność, pokój, odporność na ludzkie opinie, akceptacja samego siebie. Słowa Pisma świętego są także wezwaniem do przyjaźni. Ksiądz nazwał Pana Jezusa i Jana Chrzciciela wychowawcami ludzi do przyjaźni. Przyjaciel to człowiek wartościowy, który bierze odpowiedzialność zarówno za siebie jak i za mnie. Życie nabiera wielkiej wartości, kiedy łączą się czyste serca i ręce. Ta wartość kształtuje się w ciągu wielu dni, szczególnie w trudnych doświadczeniach. Kiedy człowiek zauważa granice ludzkiej przyjaźni może odkryć Bożą przyjaźń. Pan Bóg pierwszy wyciąga do mnie rękę, nigdy jej nie cofnie. Nie cofnie również raz danego słowa o miłości. Pochyla się nad moim życiem, mówi, że chce być moim Przyjacielem. Bez względu na to, jaki jestem. To zobowiązuje. Bierzemy za siebie odpowiedzialność: On za mnie, ja za Niego. Wtedy modlitwa staje się spotkaniem z przyjacielem. Mogę z ufnością i pokorą prosić o wiarę, która daje zbawienie oraz o mądrość, która pomaga dobrze przeżywać czas na ziemi, jako czas przyjaźni z Chrystusem i ludźmi.
W trzecią rocznicę powrotu do Domu Ojca Sługi Bożego Jana Pawła II serdecznie dziękuję naszym księżom i młodzieży za wzruszające wieczory czuwania z naszym Papieżem w pierwsze soboty miesiąca. To piękny czas zasłuchania się w Jego słowa inspirowane nauczaniem Pana Jezusa. Życie Karola Wojtyły jest pięknym przykładem przyjaźni z Bogiem i ludźmi. Uczestnicząc w tych spotkaniach mamy możliwość uczyć się tej przyjaźni, która tutaj na ziemi zapewnia spokój serca, a po śmierci prowadzi na spotkanie z najlepszym Przyjacielem.
Panie Jezu.
Dziękuję za ten krzyż
samotności, niezrozumienia,
wyśmiania, odrzucenia.
Dziękuję,
że czasem mnie z niego zdejmujesz.
Posyłasz kogoś,
kto powie dobre słowo,
uśmiechnie się,
poda rękę, popatrzy przyjaźnie w oczy.
Dziękuję za to szczęście.
B. S.
„Bądź pochwalony, Panie...
... za życie Jana Pawła II”, którego obecnością i wierną służbą Bogu i Kościołowi nas obdarzyłeś.Za jedno z najważniejszych zdań Pisma świętego nasz Papież uważał słowa Pana Jezusa: „Poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli.”
8 marca, dzięki trosce mojej koleżanki, miałam możliwość uczestniczenia we Mszy świętej w kościele świętego Kazimierza w Krakowie. Nabożeństwa z prośbami o uzdrowienie i uwolnienie odbywają się w pierwszą środę i w drugą sobotę miesiąca. Dają możliwość spotkania z Panem Jezusem Miłosiernym i Jego Matką, którzy przychodzą z pomocą, jeśli tylko Im zaufamy i powierzymy nasze cierpienie.
W czasie rozważania kapłan wymienił owoce życia w prawdzie: wolność, pokój, odporność na ludzkie opinie, akceptacja samego siebie. Słowa Pisma świętego są także wezwaniem do przyjaźni. Ksiądz nazwał Pana Jezusa i Jana Chrzciciela wychowawcami ludzi do przyjaźni. Przyjaciel to człowiek wartościowy, który bierze odpowiedzialność zarówno za siebie jak i za mnie. Życie nabiera wielkiej wartości, kiedy łączą się czyste serca i ręce. Ta wartość kształtuje się w ciągu wielu dni, szczególnie w trudnych doświadczeniach. Kiedy człowiek zauważa granice ludzkiej przyjaźni może odkryć Bożą przyjaźń. Pan Bóg pierwszy wyciąga do mnie rękę, nigdy jej nie cofnie. Nie cofnie również raz danego słowa o miłości. Pochyla się nad moim życiem, mówi, że chce być moim Przyjacielem. Bez względu na to, jaki jestem. To zobowiązuje. Bierzemy za siebie odpowiedzialność: On za mnie, ja za Niego. Wtedy modlitwa staje się spotkaniem z przyjacielem. Mogę z ufnością i pokorą prosić o wiarę, która daje zbawienie oraz o mądrość, która pomaga dobrze przeżywać czas na ziemi, jako czas przyjaźni z Chrystusem i ludźmi.
W trzecią rocznicę powrotu do Domu Ojca Sługi Bożego Jana Pawła II serdecznie dziękuję naszym księżom i młodzieży za wzruszające wieczory czuwania z naszym Papieżem w pierwsze soboty miesiąca. To piękny czas zasłuchania się w Jego słowa inspirowane nauczaniem Pana Jezusa. Życie Karola Wojtyły jest pięknym przykładem przyjaźni z Bogiem i ludźmi. Uczestnicząc w tych spotkaniach mamy możliwość uczyć się tej przyjaźni, która tutaj na ziemi zapewnia spokój serca, a po śmierci prowadzi na spotkanie z najlepszym Przyjacielem.
Panie Jezu.
Dziękuję za ten krzyż
samotności, niezrozumienia,
wyśmiania, odrzucenia.
Dziękuję,
że czasem mnie z niego zdejmujesz.
Posyłasz kogoś,
kto powie dobre słowo,
uśmiechnie się,
poda rękę, popatrzy przyjaźnie w oczy.
Dziękuję za to szczęście.
B. S.