Matko Kościoła, Panno święta co Jasnej bronisz Częstochowy i w Ostrej świecisz Bramie, Gosposiu Śląska z Piekar, Kalwaryjska Pani i Królowo Tatr z Rusinowej Polany, ile Ty nam uczyniłaś radości wyborem Ojca Świętego Jana Pawła II, Syna polskiej ziemi. Ty wiesz Matko jak On Ciebie kocha. Ty nasz Naród tyle razy upokorzony i poniżony aż do ziemi, wywyższyłaś ponad wszystkie narody.

On wyznał całemu światu, że Syn Twój Chrystus jest Synem Boga Żywego. On za Piotrem powtórzył z pokorą :Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię miłuję.

On tak prosił wszystkich :otwórzcie drzwi Chrystusowi, który jest Drogą, Prawdą i Życiem. Więc choć jesteśmy o Niego zazdrośni, choć żal nam, że opuścił nas - Pomazaniec z Krakowa - razem z Nim czynimy ofiarę dla Boga, dla Ciebie Matko i dla wszystkich ludzi. My zaś w Niego wpatrzeni mocniej Ci uwierzymy i we wszystkim zaufamy.

Zobacz Matko, jakie On ma duże ręce - chciałby nimi objąć wszystkich i wprowadzić do Twego Syna. On ma serce Polaka, chce pomieścić w nim wszystkich i ogrzać nim ten świat, który zamarzł niewiarą i brakiem miłości. Wiemy Matko, jak Mu jest ciężko, ale On jest twardy jak opoka i poprowadzi łódź Piotrową przeciwko bramom piekła. One Go nie przemogą, bo Ty jesteś z Nim.

Niech zwiastuje światu zwycięstwo, a my z Nim wierzymy, że gdy ono przyjdzie, będzie to Twoje zwycięstwo - Królowo Apostołów, Matko Kościoła i nasza Matko.