Siedzi ptaszek na drzewie
I ludziom się dziwuje:
Brat na brata się gniewa,
W domach są skryte zbóje.

Za oknem smutny siedzi,
Widzi obrazy, krzyże,
A kłócą się sąsiedzi,
Cnota stacza się niżej...

Kiedyś słyszał pacierze,
"Kiedy ranne" śpiewano,
"Wszystkie nasze" (czy wierzysz?!)
I szli na Mszę w czas rano.

Teraz domy są kinem,
Tragedia zdrad, nieczułość...
Tradycje święte giną...
Serce smutkiem zbroczyło...

Ale jeszcze zakwilił,
By ludzie się kochali,
Choćby ten dzień, tę chwilę!
Pachnie nadzieją z dala...


O. Czesław Osiecki SVD

"Matczyne Królestwo" - Miesięcznik Parafii Macierzyństwa NMP w Dziekanowicach - Nr 10 (95) 2001 r.