polski english français deutsch italiano nederlands

Św. Edward Wyznawca

Edward urodził się w roku 1003.Był synem króla Anglii Etelreda II i Emmy, księżniczki normandzkiej.
W czasach kiedy Edward przyszedł na świat, Anglię najechali Duńczycy. Rodzina królewska musiała uchodzić do Normandii, gdzie zmarł ojciec Edwarda. Anglia przez kilkadziesiąt lat była pod srogim panowaniem duńskim. Dopiero po śmierci króla duńskiego Kanuta, Edward mógł wstąpić na tron angielski ku wielkiemu zadowoleniu całej ludności. Został koronowany w czasie Wielkanocy roku 1042. Wówczas już słynął z wielkiej dobroci i pobożności.
Dewizą rządów Edwarda było stwierdzenie, że: "Dobrobyt kraju zależy przede wszystkim od stanu moralności i wiary poddanych". W dziedzinie polityki kościelnej Edward dążył do zacieśnienia stosunków z Rzymem. Wspierał kościoły i klasztory. Największą z jego darowizn było uposażenie i niejako wtórna fundacja opactwa Westminster w Londynie, gdzie koronowano później jego następców i gdzie on sam został pochowany. Szczególną cześć okazywał król Edward św. Janowi Apostołowi. Proszącym w imię św. Jana nigdy nie odmawiał. Jak podaje legenda, pewnego razu sam św. Jan przebrany za żebraka poprosił go o jałmużnę. Edward nie miał nic przy sobie i ofiarował mu swój królewski pierścień. Święty zwrócił mu wkrótce pierścień i przepowiedział mu bliski koniec jego życia. Edward zmarł 5 stycznia 1066 roku, nie pozostawiając po sobie żadnego potomka. Wkrótce po śmierci, nad jego grobem w katedrze westminsterskiej poczęły się dziać liczne cuda. Jego kult rozszerzał się na całą Anglię i poza jej terytorium. Papież Aleksander III kanonizował Edwarda w roku 1161. Święty Edward jest jednym z patronów Anglii.


Oprac.: S.D.

"Matczyne Królestwo" - Miesięcznik Parafii Macierzyństwa NMP w Dziekanowicach - Nr 1 (110) 2003 r.




Odwiedzona przez Ciebie strona internetowa korzysta z tzw. cookie. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.
Zamknij komunikat.