- Strona główna
- »
- Czytelnia
- »
- Święci i Błogosławieni
- »
- Św. Jadwiga Śląska
Św. Jadwiga Śląska
Św. Jadwiga Śląska urodziła się około roku 1179, była córką Bertolda IV, hrabiego Andechs (Bawaria) i Agnieszki, księżnej Rakuskiej. Wychowywała się w rodzinnej siedzibie nad jeziorem Amer. Wychowanie chrześcijańskie i forma-cję intelektualną otrzymała w klasztorze benedyktynek w Kitzingen koło Würzburga, skąd wyszła, jak zanotowali jej biografowie – dobrze wykształcona. W klasztorze zetknęła się też bezpośrednio z pobożnością benedyktyńską - modli-twą, medytacją, codziennym czytaniem Pisma Świętego i żywotów świętych, a przede wszystkim z uroczystą liturgią odprawianą w konwencie. Poznała też język łaciński. W 1190 roku rodzina wysłała ją do Wrocławia, gdzie poślubiła księcia Henryka I Brodatego, z którym miała później siedmioro dzieci. Jako księżna śląska wywierała znaczny wpływ na politykę męża. Jak utrzymują historycy, był to zawsze zbawienny wpływ. Nie wysuwając się na plan pierwszy, to-warzyszyła dzielnie w rządach mężowi. W życiu codziennym była popularyzatorką życia zakonnego i fundatorką m.in. klasztoru cystersek w Trzebnicy. Surowe życie pokutne, praktyki ascetyczne i działalność dobroczynna uczyniły ją postacią popularną wśród poddanych. Własne dobra przeznaczyła na zorganizowanie szpitala dworskiego dla ubogich, a także na urządzenie hospicjum dworskiego, i szpitala dla trędowatych w Środzie Śląskiej,. W swoich posiadłościach obniżała daniny chłopskie i gromadziła zapasy żywności wykorzystane następnie w czasach głodu i powodzi. Trudne wydarzenia z jej życia : zgon czworga jej dzieci, skrytobójcza śmierć siostry Gertrudy, królowej Węgier, a także śmierć jej syna i dziedzica Henryka Pobożnego – wpłynęły na pogłębienie jej życia religijnego i decyzję poświęcenia się dzie-łom miłosierdzia. Po około 20 latach małżeństwa złożyła wraz z mężem śluby czystości, a po owdowieniu zamieszkała w klasztorze cystersek w Trzebnicy. Pod wpływem duchowości franciszkańskiej mnożyła praktyki pokutne, opiekowała się chorymi, dbała o los więźniów i ubogich. Żywiła szczególną cześć dla Matki Bożej. Wyczerpana surową ascezą i pracą zmarła w opinii świętości w październiku 1243 roku w Trzebnicy i została pochowana w tamtejszym kościele. W 1267 roku została kanonizowana przez papieża Klemensa IV, a sanktuarium w Trzebnicy stało się głównym ośrodkiem jej kultu. Początkowo czczona była jako patronka Śląska a od XIII wieku uważa się ją z patronkę Polski, obecnie rów-nież za patronkę polsko-niemieckiego pojednania. Kościół czci jej pamięć w dniu 16 października."Matczyne Królestwo" - Miesięcznik Parafii Macierzyństwa NMP w Dziekanowicach
- Nr 10 (143) 2005 r.