polski english français deutsch italiano nederlands
środa, 14 czerwca 2006

Kostomłoty - Sanktuarium Maryjne

   Jezus Chrystus rozesłał Apostołów na cały świat słowami: „Idźcie i nauczajcie wszystkie narody.” (Mt.28,19). Posłuszni temu nakazowi Apostołowie rozeszli się po różnych rejonach ówczesnego świata. Święty Piotr Apostoł głosił Ewangelię m.in. w Rzymie. Tam po Jego śmierci na kanwie kultury rzymskiej i języka łacińskiego w ciągu wieków wykształtował się taki sposób sprawowania nabożeństw, który nazywany jest obrządkiem rzymskim (łacińskim).

Starszy brat Św. Piotra- Apostoł, Andrzej jak głosi tradycja, przynosił światło wiary Grekom. Antyczna kultura stała się bazą, na której w ciągu wieków ukształtował się obrządek grecki (zwany bizantyjskim). W dwóch obrządkach rozprzestrzeniło się chrześcijaństwo w Europie w ciągu pierwszego tysiąclecia (poza Europą ukształtowały się inne obrządki np. koptyjski w Egipcie, etiopski w Etiopii, syryjski i chaldejski na Bliskim Wschodzie, ormiańskim wśród Ormian itp.) Mimo różnorodności obrządków Kościół rzymski i Kościoły wschodnie w pierwszym tysiącleciu powstawały w jedności. Związkowi miłości między Kościołami przewodził następca Piotra- biskup Rzymu (papież). Pierwszym państwem słowiańskim, które przyjęło chrześcijaństwo było Wielkie Księstwo Morawskie. Pochodzący z rodziny grecko- słowiańskiej z Tesalonik, należący do duchowieństwa greckiego, święci Cyryl i Metody podjęli w roku 863 misję na Morawach i stali się Apostołami Słowian. Utworzyli oni dla języka Słowian alfabet i przetłumaczyli na język Słowian greckie księgi liturgiczne oraz część Pisma Świętego. (Już po śmierci Cyryla i Metodego, Słowianie przyjęli inną wersję alfabetu, zwaną cyrylicą, na cześć Św. Cyryla). Biskup Rzymu- Hadrian II- w roku 868 zatwierdził używanie języka słowiańskiego w liturgii i wyświęcił Metodego na pierwszego biskupa Słowian. Odtąd Europa zaczęła chwalić Boga w liturgii w trzech językach: greckim, łacińskim i słowiańskim. Początek drugiego tysiąclecia zaznaczył się rozłamem w rodzinie chrześcijańskiej Europy. W roku 1054 doszło do zerwania wspólnoty i jedności między Kościołem wschodnim (bizantyjskim) a Kościołem zachodnim (łacińskim). Ukształtowały się dwa niezależne (od siebie) ośrodki władzy kościelnej w Rzymie i Konstantynopolu od tej pory na określenie chrześcijan związanych z Konstantynopolem przyjęła się nazwa „prawosławni” w obecnym popularnym znaczeniu tego słowa (nieuznających nad sobą zwierzchnictwa Biskupa Rzymu) a związanych z Rzymem „rzymskokatoliccy”. Do tego czasu nazwy „prawosławny” (tzn. prawowierny) i „katolicki” (tzn. powszechny) używane były zamiennie i dopełniająco. Prawosławni, więc po tysiącu latach odrzucili dotychczasową hierarchię- organizację Kościoła na Piotrze. Po kilku wiekach podjęto starania o przywrócenie jedności między Rzymem a Konstantynopolem. Jedność po łacinie znaczy „unio”. Stąd wspólnotę obrządku greckiego (bizantyjskiego), która nawiązała łączność z Kościołem rzymskim nazwano Kościołem Unickim (Cerkwią Unicką). Na terenie Rzeczpospolitej Obojga Narodów (obejmującej Koronę oraz zamieszkałe przez prawosławną ludność ruską Wielkie Księstwo Litewskie) doszło do unii kościelnej między biskupami ruskimi a Kościołem rzymskim. Unię podpisano w Brześciu Litewskim (dziś na Białorusi) w roku 1596. W 1996 r. obchodziliśmy 400- lecie unii brzeskiej. Spadkobiercami Unii Brzeskiej w Polsce aktualnie są: Ukraiński Kościół Greckokatolicki oraz unicka parafia w Kostomłotach. Diecezja przemysko- warszawska Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego obejmuje ponad 100 parafii zarówno na terenie tradycyjnego zamieszkiwania grekokatolików (tzn. teren dawnego zaboru austriackiego), jak też na ziemiach zachodnich i północnych Polski, odkąd grekokatolicy zostali wysiedleni przez komunistów w ramach represyjnej akcji „Wisła” w roku 1947. Skasowana przez carat w zaborze rosyjskim unia została odnowiona (stąd nazwa neounia) na terenie Chełmszczyzny i Podlasia w latach międzywojennych w Drugiej Rzeczpospolitej. Z 10 parafii istniejących przed wojną w dzisiejszych granicach Polski po latach reżimu komunistycznego ostała się jedyna parafia neounicka w Kostomłotach nad Bugiem na Podlasiu (14km od Terespola). Stanowi ona dziś Sanktuarium Unitów Podlaskich. Wieś Kostomłoty jest wspomniana w dokumentach historycznych w roku 1412, kiedy to wielki Książe litewski Witold (brat Władysława Jagieły) uposażył nią klasztor Augustianów w Brześciu. Parafia w Kostomłotach założona została w roku 1631 a więc już po unii brzeskiej. Z tego roku pochodzi zabytkowa ikona patrona cerkwi- świętego męczennika Nikity (zm.370 r.) Z tym rokiem związana też jest budowa zabytkowej cerkwi, która została przebudowana w roku 1852. Do ważniejszych zabytków należy ikona Bogurodzicy z Dzieciątkiem (hodigitria) z XVII w. ikona Chrystusa Pantokratora z XVII w. i czwarta też z XVII w.- Desis: Chrystus na tronie, po bokach zaś Maryja i Św. Jan Chrzciciel. Na 350- lecie parafii (wr. 1981) przeprowadzono kapitalny remont cerkwi. W ostatnich latach dzięki ofiarą parafian i pielgrzymów położono temperową polichromię i wyzłocono ikonostas. W 1999 r. postawiono nową cerkwie- polowy ołtarz- pod wezwaniem Przemienienia Pańskiego. W lipcu 1998 r. J.E. Ks. kord. Józef Glemp, ks. - bp. Jan Mazdur i ks. bp. Henryk Tomasik przywieźli do Kostomłot, relikwie Błogosławionych Męczenników z, Pratulina, które przyjęto z entuzjazmem w obecności około dwóch tysięcy wiernych. W poczet błogosławionych wyniósł ich Ojciec Święty Jan Paweł II 6 października 1996 roku. Najmłodszy z nich miał 19 lat a najstarszy 50, wszyscy Oni zginęli w obronie swojej wiary grecko- katolickiej. Ołtarz na, którym złożony jest Relikwiarz zrobiony jest z czarnego dębu wyłowionego z Bugu. Jurysdykcyjnie parafia unicka w Kostomłotach podlega bezpośrednio Prymasowi Polski. Jako ordynariusz unitów podlaskich parafię w Kostomłotach wizytowali: Sługa Boży Kardynał Stefan Wyszyński, J.E. Ks. kard. Józef Glemb Prymas Polski wizytował kilka razy, odwiedził to miejsce również ks. kard. Henryk Gulbinowicz. Z ramienia Watykanu dla unitów na Białorusi wizytował Kostomłoty O. Archimandryta Sergiusz Gajtek. Od 1969 r. proboszczem tej parafii jest O. Archimandryta Roman Piętka ze Zgromadzenia Księży Marianów.

 

 

Jak mi powiedział żyje w wielkiej przyjaźni z okolicznymi parafiami rzymsko-katolickimi, wzajemnie się odwiedzają często wspólnie odprawiają nabożeństwa z księżmi rzymsko- katolickimi. W dzień 8 grudnia 1997 roku w katedrze św. Jana Chrzciciela w Warszawie E.J. Prymas Polski kard. Józef Glemb udekorował O. Romana Piętkę orderem „Ecclesiae Populague servitium praestanti.”- wyróżniającym się w służbie Kościoła i narodu.

 

 OLCHA

 

 (na podstawie rozmowy z O. Romanem Piętką i książki „Kostomłoty” Tadeusza Pulcyń).      

 





Odwiedzona przez Ciebie strona internetowa korzysta z tzw. cookie. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.
Zamknij komunikat.