- Strona główna
- »
- Matczyne Królestwo
- »
- Odrodzenie Akcji Katolickiej.
niedziela, 4 maja 2008
WIDZIEĆ, OCENIĆ, DZIAŁAĆ. NASZE WCZORAJ, DZIŚ I JUTRO
(Ks. Józef Jakubiec proboszcz Parafii Najświętszej Rodziny w Nowym Bieżanowie, asystent AK w latach 1998- 2006)
Co się udało AK w I dekadzie?
Pierwsza dekada odrodzonej AK w archidiecezji krakowskiej zapisuje się istnieniem 55 parafialnych oddziałów i 1 oddziału środowiskowego. Wielu Księży proboszczów dobrze współpracuje ze swoim oddziałem AK jako asystenci kościelni, niektórych zastępują wskazani przez nich ks. wikariusze. Są księża, którzy gorliwie uczestniczą w diecezjalnych spotkaniach Rady DIAK i księży asystentów oraz w czerwcowych pielgrzymkach AK w Częstochowie. Udało się nam sprecyzować nowy charyzmat AK Krakowskiej. Jesteśmy przekonani, że naszym charyzmatem jest troska o człowieka, rodzinę, a w niej i dla niej- troska o dzieci i młodzież. Możemy radować się nawiązaniem współpracy KSM-em.
Co się nie udało AK w I dekadzie? Co się nie udało AK w I dekadzie?
W ciągu 4 ostatnich lat nie udało się w naszej archidiecezji powołać nowych parafialnych oddziałów. Nie zdołaliśmy znaleźć następnych księży proboszczów, którzy widzieliby potrzebę wspólnej pracy z AK w parafii.
Nie możemy unikać szukania odpowiedzi na podstawowe pytanie - Dlaczego tak jest?
- Dlaczego księżą nie chcą, czy nie potrafią dziś współpracować ze świeckimi wiernymi w parafii?
- Dlaczego wierni świeccy - ochrzczeni i bierzmowani - wciąż lękają się księdza. Widzą go przy ołtarzu, w konfesjonale i w kancelarii. Ale już nie wiedzą, że można razem z księdzem w jednym kręgu podjąć wspólną modlitwę, refleksję i dzielenie się życiem - tym co dobre i co złe w naszym życiu rodzinnym, parafialnym i społecznym?
- Dlaczego do wiernych świeckich trudno dociera świadomość Kościoła, że Kościół tworzą nie tylko biskupi i księża ale Kościół tworzymy my wszyscy - wierni: świeccy katolicy i duchowni pasterze. Małe jest także poczucie współodpowiedzialności za Kościół, które dotyczy duchownych i świeckich.
Boleję, że nie udało się nam także dotrzeć szerzej do księży z tym, czego oczekuje od nas obecny pasterz ks. kardynał Stanisław Dziwisz, który już kilkakrotnie podkreślał potrzebę budowania solidnej i dobrze formowanej AK w archidiecezji krakowskiej.
Potrzebujemy ustawicznej zachęty i mobilizacji ze strony Księży Biskupów. Wobec nowych i trudnych wyzwań, wobec nasilającej się walki z Kościołem, musimy jak najlepiej wykorzystać potencjał o możliwości jakie daje nam AK, która jest powołana do żywotnej obecności i apostolskiego działania w Kościele i świecie - w duchu nowej Ewangelizacji.
Działać. Misja AK dziś i jutro.
Kongres AK Arch. Krakowskiej jest upamiętniony poświęceniem i wręczeniem sztandaru przez ks. kard. Stanisława Dziwisza AK Arch. Krakowskiej w katedrze na Wawelu.
Sztandar - dar kongresowy - przyjmujemy jako nowe zadanie i wyzwanie dla świeckich i duchownych wiernych w naszych parafiach do odważnego i gorliwego tworzenia nowych warunków i możliwości współpracy we wspólnocie rozwijającej się AK.
Sztandar AK Arch. Krakowskiej będzie przypominał nam i następnym pokoleniom naszą patronkę - św. Jadwigę Królowa i Ojca Świętego Jana Pawła II. Św. Jadwiga swoją miłość i mądrość, macierzyństwo i świętość oddała Bogu dla ratowania życia dziecka, rodziny, Ojczyzny i Kościoła. JP II przy kanonizacji św. Jadwigi Królowej zapraszał nas do zdobywania coraz lepszej formacji w Jej szkole Ewangelii u stóp wawelskiego Krzyża. Wzywał nas do poznania prawdy i do większego i odważnego czynu.
Trzeba, żebyśmy poznawali prawdę objawioną ludziom i zawsze żywą w SŁOWIE BOŻYM. Nie możemy tracić czasu i sił zatrzymując się przy teczkach smutnych i ponurych czasów.
Trzeba, żebyśmy z odwagą w świetle Bożego Słowa i objawionej nauki Kościoła uczyli się dostrzegać wciąż stare, ale tez nowe szanse dla człowieka, rodziny i młodego pokolenia.
Nasze kongresowe spotkanie ma miejsce w Łagiewnikach, w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia.
Ojciec św. JP II jako fundator i konsekrator tegoż Sanktuarium przypomniał słowa Pana Jezusa do św. Siostry Faustyny: „Stąd wyjdzie ISKRA, która przygotuje świat na czasy ostateczne, na powtórne przyjście Chrystusa i Królestwa Bożego”. Dajmy się zapalić Duchowi Świętemu, tej Bożej Iskrze jako wierni uczniowie Chrystusa i Kościoła, którzy odkrywają w sobie i chcą innym pomagać w odkrywaniu powołania do apostolstwa świeckich w Kościele i w świecie w duchu Nowej Ewangelizacji.
Inspiracją dla naszych działań w parafiach i w archidiecezji powinny być prośby, jakie przekazał nam osobiście papież Benedykt XVI podczas I Pielgrzymki w naszej Ojczyźnie: TRWAJCIE MOCNI W WIERZE.
- W katedrze warszawskiej księżom polskim, ale tez i świeckim wiernym, położył na sercu najpilniejsze zadania, m. in.:
1. Wspierać rodziny.
2. Nie tracić więzi z młodzieżą.
3. Pamiętać o ubogich i opuszczonych.
4. Żyć wiarą, a Duch Święty podpowie co mamy mówić i jak służyć.
5. Zawsze liczyć na pomoc Maryi, która przewodzi Kościołowi w wierze i wzywać Ją słowami: „Jestem przy Tobie, pamiętam, czuwam”
Opr. na podstawie „Biuletynu AK Arch. Krakowskiej” 2007 - M.Ł.
Odrodzenie Akcji Katolickiej.
Klucz formacyjny w powołaniu Akcji Katolickiej:WIDZIEĆ, OCENIĆ, DZIAŁAĆ. NASZE WCZORAJ, DZIŚ I JUTRO
(Ks. Józef Jakubiec proboszcz Parafii Najświętszej Rodziny w Nowym Bieżanowie, asystent AK w latach 1998- 2006)
Co się udało AK w I dekadzie?
Pierwsza dekada odrodzonej AK w archidiecezji krakowskiej zapisuje się istnieniem 55 parafialnych oddziałów i 1 oddziału środowiskowego. Wielu Księży proboszczów dobrze współpracuje ze swoim oddziałem AK jako asystenci kościelni, niektórych zastępują wskazani przez nich ks. wikariusze. Są księża, którzy gorliwie uczestniczą w diecezjalnych spotkaniach Rady DIAK i księży asystentów oraz w czerwcowych pielgrzymkach AK w Częstochowie. Udało się nam sprecyzować nowy charyzmat AK Krakowskiej. Jesteśmy przekonani, że naszym charyzmatem jest troska o człowieka, rodzinę, a w niej i dla niej- troska o dzieci i młodzież. Możemy radować się nawiązaniem współpracy KSM-em.
Co się nie udało AK w I dekadzie? Co się nie udało AK w I dekadzie?
W ciągu 4 ostatnich lat nie udało się w naszej archidiecezji powołać nowych parafialnych oddziałów. Nie zdołaliśmy znaleźć następnych księży proboszczów, którzy widzieliby potrzebę wspólnej pracy z AK w parafii.
Nie możemy unikać szukania odpowiedzi na podstawowe pytanie - Dlaczego tak jest?
- Dlaczego księżą nie chcą, czy nie potrafią dziś współpracować ze świeckimi wiernymi w parafii?
- Dlaczego wierni świeccy - ochrzczeni i bierzmowani - wciąż lękają się księdza. Widzą go przy ołtarzu, w konfesjonale i w kancelarii. Ale już nie wiedzą, że można razem z księdzem w jednym kręgu podjąć wspólną modlitwę, refleksję i dzielenie się życiem - tym co dobre i co złe w naszym życiu rodzinnym, parafialnym i społecznym?
- Dlaczego do wiernych świeckich trudno dociera świadomość Kościoła, że Kościół tworzą nie tylko biskupi i księża ale Kościół tworzymy my wszyscy - wierni: świeccy katolicy i duchowni pasterze. Małe jest także poczucie współodpowiedzialności za Kościół, które dotyczy duchownych i świeckich.
Boleję, że nie udało się nam także dotrzeć szerzej do księży z tym, czego oczekuje od nas obecny pasterz ks. kardynał Stanisław Dziwisz, który już kilkakrotnie podkreślał potrzebę budowania solidnej i dobrze formowanej AK w archidiecezji krakowskiej.
Potrzebujemy ustawicznej zachęty i mobilizacji ze strony Księży Biskupów. Wobec nowych i trudnych wyzwań, wobec nasilającej się walki z Kościołem, musimy jak najlepiej wykorzystać potencjał o możliwości jakie daje nam AK, która jest powołana do żywotnej obecności i apostolskiego działania w Kościele i świecie - w duchu nowej Ewangelizacji.
Działać. Misja AK dziś i jutro.
Kongres AK Arch. Krakowskiej jest upamiętniony poświęceniem i wręczeniem sztandaru przez ks. kard. Stanisława Dziwisza AK Arch. Krakowskiej w katedrze na Wawelu.
Sztandar - dar kongresowy - przyjmujemy jako nowe zadanie i wyzwanie dla świeckich i duchownych wiernych w naszych parafiach do odważnego i gorliwego tworzenia nowych warunków i możliwości współpracy we wspólnocie rozwijającej się AK.
Sztandar AK Arch. Krakowskiej będzie przypominał nam i następnym pokoleniom naszą patronkę - św. Jadwigę Królowa i Ojca Świętego Jana Pawła II. Św. Jadwiga swoją miłość i mądrość, macierzyństwo i świętość oddała Bogu dla ratowania życia dziecka, rodziny, Ojczyzny i Kościoła. JP II przy kanonizacji św. Jadwigi Królowej zapraszał nas do zdobywania coraz lepszej formacji w Jej szkole Ewangelii u stóp wawelskiego Krzyża. Wzywał nas do poznania prawdy i do większego i odważnego czynu.
Trzeba, żebyśmy poznawali prawdę objawioną ludziom i zawsze żywą w SŁOWIE BOŻYM. Nie możemy tracić czasu i sił zatrzymując się przy teczkach smutnych i ponurych czasów.
Trzeba, żebyśmy z odwagą w świetle Bożego Słowa i objawionej nauki Kościoła uczyli się dostrzegać wciąż stare, ale tez nowe szanse dla człowieka, rodziny i młodego pokolenia.
Nasze kongresowe spotkanie ma miejsce w Łagiewnikach, w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia.
Ojciec św. JP II jako fundator i konsekrator tegoż Sanktuarium przypomniał słowa Pana Jezusa do św. Siostry Faustyny: „Stąd wyjdzie ISKRA, która przygotuje świat na czasy ostateczne, na powtórne przyjście Chrystusa i Królestwa Bożego”. Dajmy się zapalić Duchowi Świętemu, tej Bożej Iskrze jako wierni uczniowie Chrystusa i Kościoła, którzy odkrywają w sobie i chcą innym pomagać w odkrywaniu powołania do apostolstwa świeckich w Kościele i w świecie w duchu Nowej Ewangelizacji.
Inspiracją dla naszych działań w parafiach i w archidiecezji powinny być prośby, jakie przekazał nam osobiście papież Benedykt XVI podczas I Pielgrzymki w naszej Ojczyźnie: TRWAJCIE MOCNI W WIERZE.
- W katedrze warszawskiej księżom polskim, ale tez i świeckim wiernym, położył na sercu najpilniejsze zadania, m. in.:
1. Wspierać rodziny.
2. Nie tracić więzi z młodzieżą.
3. Pamiętać o ubogich i opuszczonych.
4. Żyć wiarą, a Duch Święty podpowie co mamy mówić i jak służyć.
5. Zawsze liczyć na pomoc Maryi, która przewodzi Kościołowi w wierze i wzywać Ją słowami: „Jestem przy Tobie, pamiętam, czuwam”
Opr. na podstawie „Biuletynu AK Arch. Krakowskiej” 2007 - M.Ł.