- Strona główna
- »
- Matczyne Królestwo
- »
- Paulini przybyli do Polski
Paulini przybyli do Polski
Na kartach historii
SPROWADZENIE PAULINÓW DO POLSKI
W czerwcu 1382 roku książę opolski Władysław sprowadził z Węgier do Polski zakon Paulinów i osiedlił ich w Częstochowie.
Po śmierci Kazimierza Wielkiego w r. 1370, królem Polski został Ludwik I Węgierski z rodu Andegawenów. To on zasugerował Władysławowi Opolczykowi, który był z nim spokrewniony sprowadzenie Paulinów do Polski. Klasztor częstochowski został wybudowany na wzgórzu wapiennym w miejscu pierwotnego kościółka parafialnego. Fundatorem klasztoru był książę Władysław Opolczyk. Nazwę „Jasna Góra” nadali temu miejscu w 1388 r. węgierscy zakonnicy - paulini, nawiązując do nazwy macierzystego klasztoru na Jasnej Górze w Budzie. Paulini to Zakon Świętego Pawła Pierwszego Pustelnika. Zakon ten założony został w 1308 r. na Węgrzech przez bł. Euzebiusza z Ostrzyhomia. Celem zakonu jest kontemplacja, modlitwa, pokuta, upowszechnianie Kultu Maryjnego oraz sprawowanie Sakramentu Pokuty i Pojednania. Zawołanie zakonu brzmi: "Solus Cum Deo Solo" (pol.: "Sam na sam z Bogiem").
Książe Władysław, który oprócz posiadłości na Śląsku, władał również Ziemią Halicką sprowadził w 1384 r. z miasta Bełz dla klasztoru jasnogórskiego ikonę Matki Bożej – zwaną Czarną Madonną, a od czasu ślubów króla Jana Kazimierza również Królową Polski. Legenda spisana w Krakowie w 1523 r. podaje, że ikonę tę namalował św. Łukasz na deskach ze stołu z domu Jezusa w Nazarecie.
Z uwagi na słynny obraz Matki Boskiej, Jasna Góra szybko stała się celem pielgrzymek, których efektem było gromadzenie dużej ilości drogocennych darów. Z tego powodu klasztor był często okradany, co zadecydowało, iż królowie Zygmunt III i Władysław IV postanowili otoczyć klasztor wałami. Ufortyfikowany klasztor wytrzymał 40 dni oblężenia przez wojska szwedzkie, które miały przytłaczającą przewagę liczebną. Wydarzenie to dało bezpośredni impuls polskiej szlachcie do zrywu narodowego, który doprowadził do zwycięstwa nad Szwedami. W kolejnych wiekach twierdza jeszcze wielokrotnie wychodziła obronnie z oblężeń. W 1772 r. po upadku konfederacji barskiej, król Stanisław Poniatowski rozkazał oddać klasztor Rosjanom. Wówczas po raz pierwszy od czasu ufortyfikowania, wrogowie weszli za mury twierdzy. Po raz ostatni Jasna Góra spełniła funkcje militarne w latach 1806-1813, gdy stacjonujący w niej Polacy stawiali skuteczny opór wojskom austriackim. Po upadku Napoleona I wojska cara Aleksandra I zajęły klasztor, po czym zburzyły mury obronne. Z powodów politycznych w 1843 r. car Mikołaj I nakazał ich odbudowę, lecz w zmienionej formie. Klasztor nie był nękany przez obce wojska aż do II Wojny Światowej, w czasie której stacjonowała tu armia niemiecka. Dziś klasztor jasnogórski jest celem bardzo licznych pielgrzymek nie tylko z Polski lecz z całego świata.
S.D.
/Na podstawie „Czarna Madonna” ks. M.Malińskiego/