Sanktuarium Macierzyństwa Najświętszej Marii Panny w Dziekanowicach

Po Sanktuariach Ziemi Tarnowskiej

Na Pielgrzymim Szlaku

   W dniu 5 maja b.r. wyruszyliśmy po raz pierwszy w tym roku na pielgrzymi szlak. Celem naszego pielgrzymowania były sanktuaria Ziemi Tarnowskiej: sanktuarium Dzieciątka Jezus w Jodłowej, sanktuarium Matki Bożej Zawierzenia i Golgota Dzieci Nienarodzonych w Tarnowcu oraz Kolegiata Bazylikowa w Nowym Sączu p.w. Św. Małgorzaty. Z kompletem pielgrzymów z pięciu parafii: Dziekanowic, Dobczyc, Brzączowic, Niegowici i Zakliczyna odjechaliśmy spod kościoła parafialnego w Dziekanowicach o godz. 3 rano. Miesiąc maj poświęcony jest Matce Najświętszej i właśnie w tym miesiącu powinniśmy Ją szczególnie czcić w modlitwach i pielgrzymowaniu. Pielgrzymowanie nie jest moim wymysłem, pielgrzymowała Matka Najświętsza nawiedzając Św. Elżbietę, później pielgrzymowała ze Św. Józefem. Po narodzeniu Pana Jezusa, pielgrzymowała Św. Rodzina czego dowiadujemy się z Pisma Świętego, Pielgrzymował również Pan Jezus po ziemi palestyńskiej głosząc o Królestwie Bożym. Pielgrzymem był Sługa Boży, Jan Paweł II, chociaż we Włoszech jest wiele Świętych i Cudownych miejsc, objechał cały świat, aby zobaczyć jak inni się modlą i pokłonić się tylu Wizerunkom Matki Bożej czczonym w różnych krajach Świata.

Jodłowa znajduje się między Tuchowem a Jasłem, jest to spora wieś z dwoma kościołami, jeden drewniany z XVII w. p. w. Św. Stanisława Biskupa i Męczennika, a drugi nowy, piękny, murowany w którym 2 lipca b. r. będzie odprawiana po raz pierwszy Msza Św. i przeniesienie Dzieciątka Jezus do tej świątyni. W Jodłowskiej świątyni Dzieciątko Jezus jest przedstawione w postawie stojącej o twarzy niezwykle łagodnej. W lewej ręce trzyma jabłko królewskie (świat) z krzyżykiem, prawa dłoń z wyciągniętymi dwoma palcami, podniesiona jest do błogosławieństwa. Na głowie Dzieciątko ma nałożoną koronę, figurkę przebiera się w szaty kolorystycznie związane z przeżywanym okresem roku liturgicznego. Szaty dla Dzieciątka szyja i haftują parafianki. W 1908r. J. E. bp. Karol Józef Fiszher- sufragan przemyski, nałożył Dzieciątku Jezus złotą koronę. W 1971r. Figurkę Dzieciątka Jezus przeniesiono do głównego ołtarza. Ma ona 42cm wysokości, jest mała, ale wszechwładna, hojnie udziela łask, zwłaszcza przywraca zdrowie chorym dzieciom, a rodziny bezdzietne obdarza potomstwem. Cuda i łaski są udokumentowane w Księdze Łask prowadzonej przez tutejszego ks. proboszcza Franciszka Cieślę. Figurka Dzieciątka Jezus przybyła do Jodłowej z Przemyśla od SS. Karmelitanek w 1900r. Karmelitki podarowały ja ówczesnemu proboszczowi Jodłowej ks. Ignacemu Ziębie.
Na rozpoczęcie dnia o godz. 6.30 uczestniczyliśmy tu we Mszy Św., następnie ks. proboszcz oprowadził nas po ogrodzie przykościelnym jest zamiłowanym ogrodnikiem. Jest to jego dzieło sam go urządził i sam w nim pracuje w skali krajowej na najpiękniejszy ogród, zajął II miejsce. Rosną tu rośliny i krzewy dobierane kolorystycznie, iglaki artystycznie przycinane są, fontanny i wodospad. Pokazał nam tez nowa świątynię wewnątrz jest tak pięknie urządzona jak prawdziwy Pałac od 2 lipca b. r. zamieszka tu Dzieciątko Jezus. Parafianie nie żałują grosza na budowę i urządzenie świątyni, dużo pomaga Polonia z Kanady i 79 letnia mama ks. proboszcza, która mieszka w Kanadzie i jeszcze pracuje, i każdy grosz a są to bardzo duże sumy przesyła do Jodłowej. Na tle nowej świątyni robimy pamiątkowe zdjęcia z ks. proboszczem Franciszkiem Cieślą, żegnamy się z Dzieciątkiem Jezus i życzliwym gospodarzem. Pełni wrażeń udajemy się do Tarnowca do sanktuarium Matki Bożej Zawierzenia, na tle zieleni pięknie wygląda biała świątynia wybudowana w XX w. a obok na wzniesieniu Golgota Dzieci Nienarodzonych ze 100 białymi krzyżami/ Po świątyni oprowadzał nas ks. Grzegorz wszystko objaśniając, w loży- kaplicy nad głównym ołtarzem, aby była dobrze widoczna jest umieszczona figura Matki Bożej Zawierzenia pochodząca z XV w. wyrzeźbiona w drzewie. Na lewej ręce Maryja trzyma Dzieciątko Jezus, Jego rączki są rozłożone, zaś w prawej trzyma berło. Przyodziana jest w czerwona sukienkę a z ramion spływa złocisty płaszcz, nogami stoi na półksiężycu. Na głowach obu postaci nałożone są złote korony wysadzane drogimi kamieniami. Ich twarze zamyślone, oczy spuszczone w dół. Od ich postaci rozchodzą się złote promienie, figura Matki Bożej z Dzieciątkiem została ukoronowana w 1925 r. za Jej przyczyna lud Boży wyprasza wiele łask. Na Golgocie Dzieci Nienarodzonych odprawiamy Drogę Krzyżowa w intencji nienarodzonych dzieci, ich rodziców i tych którzy przyczyniali się do przerwania życia niewinnym dzieciom. Jest to wzruszający widok na dużym wzniesieniu widoczny z daleka 7 metrowy biały krzyż symbolizujący Ofiarę Chrystusa a obok 10 milionów nienarodzonych dzieci. Wszystkie krzyże przez swój biały kolor wyrażają niewinność Chrystusa oraz „niewinność poczętych dzieci”. Obok dużego krzyża wybudowano kapliczkę z obrazem Matki Bożej z Guadelupe. Od sierpnia 2000r. pieczę nad Tarnowiecką Kalwaria przejął ks. dr. Stanisław Mazur, obecny proboszcz i kustosz sanktuarium. W całej Europie istnieją tylko dwa cmentarze nienarodzonych dzieci jeden w Chantemerle Les Bles we Francji a drugi w Polsce w Tarnowcu koło Jasła. Obok sanktuarium na ukończeniu jest Dom Pielgrzyma można napić się tu dobrej herbaty i kawy, na placu można rozpalić rożno i upiec kiełbaski. Po posiłku i dłuższym odpoczynku w strugach deszczu udajemy się do Nowego Sącza do Kolegiaty Bazylikowej p. w. Św. Małgorzaty. Świątynia usytuowana jest na wzgórzu, wybudowana w XV w. W głównym ołtarzu umieszczono obraz Przemienienia Pańskiego a obok ołtarza jest obraz Św. Ojca Pio. To właśnie tu odbywają się nabożeństwa i Różaniec z Ojcem Pio, na który przybywają wierni z całej południowej Polski, świątynia zapełniona jest do ostatniego miejsca. To nabożeństwo trwa 5 godzin. Na to nabożeństwo składa się Różaniec z Ojcem Pio, podziękowania i prośby, Msza Święta, Adoracja Najświętszego Sakramentu, wzruszające modlitwy i pieśni, a na koniec Lurdzkie błogosławieństwo. Tu można podziwiać gorliwość w modlitwie ludu Bożego, przeszło pięć godz. modlitwy nikt nie drzemał ani nie wychodził ze świątyni, twarze skupione a oczy utkwione w Najświętszym Sakramencie. Mamy za co Bogu dziękować i o co prosić. Do domów wróciliśmy grubo po północy, ale przeżyliśmy ten dzień pięknie i pożytecznie. A nasza Pani Dziekanowska towarzyszyła nam i bezpiecznie prowadziła.

Olcha