- Strona główna
- »
- Matczyne Królestwo
- »
- Prymas Tysiąclecia Kardynał Stefan Wyszyński
sobota, 10 lutego 2007
W 1917 r. przeniósł się do seminarium niższego przy Wyższym Seminarium Duchownym we Włocławku. Po studiach w Wyższym Seminarium Duchownym przyjął święcenia kapłańskie 3 sierpnia 1924 roku. Potem trafił na studia w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim i pracował na terenie diecezji włocławskiej.
W 1946 r. został biskupem lubelskim w 1948 r. – arcybiskupem gnieźnieńskim i warszawskim, prymasem Polski. Przewodnicząc obchodom milenijnym w Łomży, mówił 6 sierpnia 1966 r. Pragnąłbym tak służyć, abym Wam, moi Ziomkowie, wstydu nie przyniósł i byście kiedyś mogli powiedzieć, że ten Prymas Polski, który wyszedł z ziemi łomżyńskiej, uczciwie służył Kościołowi Bożemu. Za tymi słowami szło świadectwo życia niezłomnego heroicznego, postawa człowieka, który został obdarzony bezgranicznym zaufaniem narodu ciemiężonego przez komunistyczne władze. Stał się wzorem umiłowania Ojczyzny. Historia wyznaczyła mu zadanie, które musiał realizować w niezwykle trudnych warunkach. Prymas Tysiąclecia wzniósł ponad pięćdziesiąt świątyń w zburzonej Warszawie, pomnożył liczbę świątyń i parafii. Całe swoje życie poświęcił budowaniu fundamentów wiary i obronie umiłowanej Ojczyzny w okresie, w którym władze komunistyczne Polski przypuszczały decydujący szturm na Kościół Katolicki; likwidując organizacje i stowarzyszenia katolickie, domy zakonne, szkolnictwo katolickie, prasę i dzieła charytatywne prowadzone przez Kościół.
Ówczesne władze posunęły się nawet do masowych aresztowań duchowieństwa, pokazowych procesów i wyroków na księży. W styczniu 1953 roku papież Pius XII mianował arcybiskupa St. Wyszyńskiego kardynałem, by umocnić polski Kościół w zmaganiach o przetrwanie. W tym samym roku padło historyczne non possmus polskich biskupów wobec działań władz państwowych, narzucając obsadę stanowisk kościelnych.
Niezłomny przywódca polskiego Kościoła zapłacił za to wysoka cenę. Został aresztowany, przetrzymywany w Rywałdzie, Stoczku Warmińskim i Prudniku Śląskim, w klasztorze Nazaretanek w Komańczy - przebywał w odosobnieniu. Więzień Stoczka 8 grudnia 1953 roku oddał się w niewolę Matce Bożej.
To właśnie w Komańczy powstał program przygotowania narodu polskiego do obchodów milenijnych: tekst Jasnogórskich Ślubów Narodu i program Wielkiej Nowenny Tysiąclecia. Akt Ślubów Jasnogórskich odczytał na Jasnej Górze 26 sierpnia 1956 roku biskup Michał Klepacz w obecności episkopatu, kapłanów i ponad milionowej rzeszy wiernych.
Minęły jeszcze dwa miesiące, nim prymas odzyskał wolność. Dla uspokojenia wzburzonych nastrojów społecznych nowy I sekretarz Władysław Gomułka poprosił go o powrót do wszystkich wcześniejszych obowiązków i funkcji. Dopiero wiosną 1957 r. mógł odebrać w Rzymie kapelusz kardynalski.
Po śmierci Piusa XII - 28 października 1958 r. papieżem został kardynał Giuseppe Boncalli, który przyjął imię Jana XXIII. To było pierwsze konklawe z udziałem polskiego prymasa. Z jego inicjatywy rozpoczęła się peregrynacja kopii obrazu jasnogórskiego po wszystkich polskich parafiach. W latach 1962-1965 kardynał S. Wyszyński brał czynny udział w pracach Soboru Watykańskiego II, najpierw w jego przygotowaniu, a potem w obradach wszystkich czterech sesji. Realizacja programu Wielkiej Nowenny i obchodów Tysiąclecia Chrztu Polski następowały dzięki wysiłkom i nadludzkim staraniom S. Wyszyńskiego, który właśnie dlatego przeszedł do historii jako Prymas Tysiąclecia.
Zmarł 28 maja 1981 r. Jego pogrzeb 31 maja stał się manifestacją wiary i patriotyzmu.
20 maja 1989 r. rozpoczął się proces beatyfikacyjny niezłomnego pasterza polskiego Kościoła. W tym roku mija 25 lat od Jego śmierci. Jego ciało spoczywa w podziemiach Zamku Królewskiego wśród zasłużonych synów polskiego Narodu.
Olcha
Prymas Tysiąclecia Kardynał Stefan Wyszyński
Urodził się na styku Podlasia z Mazowszem w Zuzeli maleńkiej wsi w powiecie ostrowskim 3 sierpnia 1901 roku. Wcześnie stracił matkę, zmarła w wieku zaledwie 33 lat osierociła męża i czwórkę dzieci. Obraz umierającej matki utkwił w pamięci dziewięcioletniego chłopca. Rok później Jego ojciec ożenił się z Eugenią Godlewską. W 1918 roku przeniósł się z rodziną do parafii Wrociszew, tam pracował jako organista. Edukacja Stefana odbywała się najpierw w Zuzeli, potem w Andrzejewie i w Warszawie tu jego edukację przerwała wojna. Stefan został przeniesiony do Łomży.W 1917 r. przeniósł się do seminarium niższego przy Wyższym Seminarium Duchownym we Włocławku. Po studiach w Wyższym Seminarium Duchownym przyjął święcenia kapłańskie 3 sierpnia 1924 roku. Potem trafił na studia w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim i pracował na terenie diecezji włocławskiej.
W 1946 r. został biskupem lubelskim w 1948 r. – arcybiskupem gnieźnieńskim i warszawskim, prymasem Polski. Przewodnicząc obchodom milenijnym w Łomży, mówił 6 sierpnia 1966 r. Pragnąłbym tak służyć, abym Wam, moi Ziomkowie, wstydu nie przyniósł i byście kiedyś mogli powiedzieć, że ten Prymas Polski, który wyszedł z ziemi łomżyńskiej, uczciwie służył Kościołowi Bożemu. Za tymi słowami szło świadectwo życia niezłomnego heroicznego, postawa człowieka, który został obdarzony bezgranicznym zaufaniem narodu ciemiężonego przez komunistyczne władze. Stał się wzorem umiłowania Ojczyzny. Historia wyznaczyła mu zadanie, które musiał realizować w niezwykle trudnych warunkach. Prymas Tysiąclecia wzniósł ponad pięćdziesiąt świątyń w zburzonej Warszawie, pomnożył liczbę świątyń i parafii. Całe swoje życie poświęcił budowaniu fundamentów wiary i obronie umiłowanej Ojczyzny w okresie, w którym władze komunistyczne Polski przypuszczały decydujący szturm na Kościół Katolicki; likwidując organizacje i stowarzyszenia katolickie, domy zakonne, szkolnictwo katolickie, prasę i dzieła charytatywne prowadzone przez Kościół.
Ówczesne władze posunęły się nawet do masowych aresztowań duchowieństwa, pokazowych procesów i wyroków na księży. W styczniu 1953 roku papież Pius XII mianował arcybiskupa St. Wyszyńskiego kardynałem, by umocnić polski Kościół w zmaganiach o przetrwanie. W tym samym roku padło historyczne non possmus polskich biskupów wobec działań władz państwowych, narzucając obsadę stanowisk kościelnych.
Niezłomny przywódca polskiego Kościoła zapłacił za to wysoka cenę. Został aresztowany, przetrzymywany w Rywałdzie, Stoczku Warmińskim i Prudniku Śląskim, w klasztorze Nazaretanek w Komańczy - przebywał w odosobnieniu. Więzień Stoczka 8 grudnia 1953 roku oddał się w niewolę Matce Bożej.
To właśnie w Komańczy powstał program przygotowania narodu polskiego do obchodów milenijnych: tekst Jasnogórskich Ślubów Narodu i program Wielkiej Nowenny Tysiąclecia. Akt Ślubów Jasnogórskich odczytał na Jasnej Górze 26 sierpnia 1956 roku biskup Michał Klepacz w obecności episkopatu, kapłanów i ponad milionowej rzeszy wiernych.
Minęły jeszcze dwa miesiące, nim prymas odzyskał wolność. Dla uspokojenia wzburzonych nastrojów społecznych nowy I sekretarz Władysław Gomułka poprosił go o powrót do wszystkich wcześniejszych obowiązków i funkcji. Dopiero wiosną 1957 r. mógł odebrać w Rzymie kapelusz kardynalski.
Po śmierci Piusa XII - 28 października 1958 r. papieżem został kardynał Giuseppe Boncalli, który przyjął imię Jana XXIII. To było pierwsze konklawe z udziałem polskiego prymasa. Z jego inicjatywy rozpoczęła się peregrynacja kopii obrazu jasnogórskiego po wszystkich polskich parafiach. W latach 1962-1965 kardynał S. Wyszyński brał czynny udział w pracach Soboru Watykańskiego II, najpierw w jego przygotowaniu, a potem w obradach wszystkich czterech sesji. Realizacja programu Wielkiej Nowenny i obchodów Tysiąclecia Chrztu Polski następowały dzięki wysiłkom i nadludzkim staraniom S. Wyszyńskiego, który właśnie dlatego przeszedł do historii jako Prymas Tysiąclecia.
Zmarł 28 maja 1981 r. Jego pogrzeb 31 maja stał się manifestacją wiary i patriotyzmu.
20 maja 1989 r. rozpoczął się proces beatyfikacyjny niezłomnego pasterza polskiego Kościoła. W tym roku mija 25 lat od Jego śmierci. Jego ciało spoczywa w podziemiach Zamku Królewskiego wśród zasłużonych synów polskiego Narodu.
Olcha