Sanktuarium Macierzyństwa Najświętszej Marii Panny w Dziekanowicach

piątek, 20 czerwca 2008

Przesłanie Eucharystii

Rozważania Jana Pawła II
                                                                Przesłanie Eucharystii
Każde spotkanie z Chrystusem pozostawia głębokie ślady; mogą to być nocne spotkania, podobne do Nikodemowego; spotkania przypadkowe, jak spotkanie Samarytanki; spotka-nia umyślne, jak spotkanie skruszonej grzesznicy; spotkania błagalne, jak spotkanie ślep-ca u bram Jerycha; spotkania zrodzone z ciekawości, jak Zacheuszowe; lub też spotkania bliskie, jak spotkania Apostołów, wezwanych, by poszli za Nim; spotkania piorunujące, jak Pawłowe na drodze do Damaszku.

Lecz najintymniejszym i najbardziej przemawiającym, któremu wszystkie pozostałe są podporządkowane, jest spotkanie „przy stole Tajemnicy Eucharystycznej, to jest przy stole Chleba pańskiego”. Tutaj Chrystus, we własnej Osobie, przyjmuje udręczonego trudami wędrówki człowieka, pociesza go ciepłem swego zrozumienia i swojej miłości. To właśnie w Eucharystii najbardziej się wyrażają owe pełne słodyczy słowa: „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a ja was pokrzepię” (Mt 11, 28). Tę osobi-stą i głęboką pociechę, nadającą ostateczny sens całemu naszemu trudowi na drogach świata, znaleźć możemy – przynajmniej jako zapowiedź i jako przedsmak – w Boskim Chlebie, którym Chrystus obdarza nas przy eucharystycznym stole.
Stół. Nieprzypadkowo, pragnąc dać nam siebie, wybrał Pan te formę posiłku w rodzinie. Spotkanie wokół stołu oznacza związki miedzy osobami i możliwości wzajemnego pozna-nia, wzajemnej wymiany, dialogu, który wzbogaca. Zaproszenie eucharystyczne staje się w ten sposób znakiem wyrażającym wspólnotę, przebaczenie i miłość.
Czy nie takiej rzeczywistości potrzebuje nasze pielgrzymujące serce? Nie do pomyślenia jest prawdziwe ludzkie szczęście poza kontekstem spotkania i szczerej przyjaźni. Właśnie, Eucharystia nie tylko oznacza tę rzeczywistość, lecz ją skutecznie rozwija. Na ten temat święty Paweł mówi jasno: „My... tworzymy jedno Ciało. Wszyscy bowiem bierzemy z tego samego chleba” (Kor 10, 17).

                                          Jan Paweł II „Modlitwy i rozważania na każdy dzień roku”