- Strona główna
- »
- Matczyne Królestwo
- »
- Tajemnica Piotra – Opoki
Tajemnica Piotra – Opoki
Papież Benedykt XVI w Polsce
Majowa pielgrzymka Ojca Świętego była jak dotknięcie tajemnicy – tajemnicy życia chrześcijańskiego i tajemnicy Kościoła. Oto bowiem do Polski przyjechał Papież – inny papież: Benedykt XVI, a nie Jan Paweł II, do którego obecności tak bardzo się w ostatnim ćwierćwieczu przyzwyczailiśmy, że stała się niemalże oczywista.
Witaliśmy Benedykta XVI jak następcę Jana Pawła II: z szacunkiem, godnością i miłością należną głowie Kościoła katolickiego. I nie byłoby w tym nic nadzwyczajnego, gdyby nie... wyraźna obecność Jana Pawła II. Czuliśmy ją w trakcie tej pielgrzymki bardzo mocno. Chyba tak samo jak Benedykt XVI, kiedy rok wcześniej, tuż po zakończeniu konklawe mówił: ,,Czuję, jakby jego mocna ręka trzymała moją. Zdaje mi się, że widzę jego uśmiechnięte oczy i słyszę jego słowa skierowane do mnie w tej szczególnej chwili: «Nie lękaj się!»”. Wtedy, przepełnieni żalem po stracie ojca, mogliśmy pomyśleć, że to tylko kaznodziejski ,,chwyt retoryczny”. Teraz, w czasie pielgrzymki Benedykta XVI, to tajemnicze doświadczenie obcowania świętych stało się i naszym udziałem. Wydawało się bowiem, że Jan Paweł II trzyma nas za rękę i że słyszymy jego słowa: ,,Tu nie chodzi o mnie, papieża-Polaka. Tu idzie o Piotra, o Kościół, o Chrystusa...”.
I to jest właśnie owa tajemnica Kościoła, który trwa, choć ,,przemija postać świata”. Tajemnica Piotra – Opoki. Niby to wiedzieliśmy: że po Piusie XII przyszedł Jan XXIII, a po nim Paweł VI... Wiedzieliśmy teoretycznie. Teraz, właściwie po raz pierwszy jako społeczność wierzących, wyraźnie odczuliśmy, na czym polega Tradycja – strumień płynący przez dzieje. Tradycja, w której – mimo zmienności form, języka wiary i odmiennych ludzkich wrażliwości – obecny jest „Jezus Chrystus wczoraj i dziś, ten sam także na wieki” (Hbr 13, 8).
Uczestniczymy w tej Tradycji poprzez wierność.
Janusz Poniewierski