Sanktuarium Macierzyństwa Najświętszej Marii Panny w Dziekanowicach

Taka jest nasza wiara

Triduum Paschalne

Nazywają nas chrześcijanami. My sami siebie tak zwiemy. Odkrywamy fakt, że Bóg jest. Posługujemy się własną wolą, świadomie mówiąc do Boga, że Go potrzebujemy. Taką praktykę nazywamy modlitwą.

Przeżywamy pragnienie obecności Boga. Daje ją Jezus. Nazywamy Go Chrystusem, czyli wybranym przez Boga Ojca. Jego obecność rozkwita w nas, gdy przekonujemy się, że Jezus jest żyjący, że działa. Wierzymy, iż można zjed-noczyć się z Nim przez proste zjedzenie kawałka chleba, w którym jest obecny. To zjednoczenie nazywamy Komunią, przeżywaną w grupie ludzi, która myśli podobnie i ma podobne duchowe potrzeby. Ta grupa to Ko-ściół. Gromadzimy się, by powtarzać gesty Jezusa z Ostatniej Wieczerzy. To spotkanie zwie się „Eucharystia – czynienie podziękowania”. Przychodzimy na te spotkania w dzień zwany Pańskim, czyli w niedzielę. Nie dzięku-jemy za coś, lecz dziękujemy przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie. Nie przyjmujemy Jego Ciała tak po prostu. Przygotowujemy się. Czynimy pokutę, spowiadamy się – wyznajemy grzechy, błędy, zaniedbania, bole-sne wspomnienia z przeszłości, które ciągle przeszkadzają nam żyć. Nie jest to proste, ale działa. Odzyskujemy spokój w środku, a także poczucie, że jesteśmy wiele warci dla Boga i dla ludzi. Odzyskujemy samych siebie. Staramy się żyć zwyczajnym życiem, bo jesteśmy zwykłymi ludźmi, jednakże potrzebujemy przyjmowania sakramentów. Wierzymy, że przez te proste do powtórzenia znaki działa Bóg.

Wkrótce przeżywać będziemy uroczystość, stanowiącą wspomnienie najważniejszego dla nas wydarzenia, na którym opiera się nasza wiara w moc Jezusa Chrystusa, naszego Pana i Boga. Tym wydarzeniem było Zmar-twychwstanie. To trzy dni najważniejsze dla chrześcijaństwa: Wielki Czwartek – dzień ustanowienia Euchary-stii, Wielki Piątek – dzień Męki Jezusa i Jego prawdziwej śmierci oraz noc z soboty na niedzielę, gdy powstał z grobu. Przekonywał Apostołów, że żyje. Uwierzyli, gdy zobaczyli Go jedzącego posiłek. Tomasz przekonał się, gdy dotknął Jego ran. Święty Paweł zapisał, że widziało Go żywego ponad pięćset osób. W dniu zesłania Ducha Świętego Piotr opowiedział wszystkim, że Jezus jest żyjący. Na pytanie przejętych słuchaczy, co mają czynić, odpowiedział: „Zmieńcie swój sposób myślenia”(metanoiete). Taka jest nasza wiara. Takie jest nasze życie. Podpiszesz się pod tym?


ks. Grzegorz Wąsowski
"Matczyne Królestwo" - Miesięcznik Parafii Macierzyństwa NMP w Dziekanowicach - Nr 4 (149) 2006 r.