Sanktuarium Macierzyństwa Najświętszej Marii Panny w Dziekanowicach

niedziela, 20 kwietnia 2008

Matka Boża Leśniowska

Na pielgrzymim szlaku.

Matka Boża Leśniowska  -  Patronka Rodzin

Sanktuaria w Leśniowie i na Jasnej Górze są bliskie nie tylko w sensie geograficznym. Matkę Bożą Leśniowską i Panią Częstochowską-, których cudowne wizerunki stanowią serca obu sanktuariów- łączy także wspólna historia.
W 1382 r. piastowski Książe Władysław Opolczyk, prawnuk Władysława Łokietka, wracał na Śląsk, wioząc z ogarniętej pożogą wojenną Rusi dwa bezcenne skarby: cudowny obraz Czarnej Madonny oraz wyjątkowej urody drewnianą figurkę Maryi z Dzieciątkiem na ręku. Na miejsce postoju na ojczystej ziemi podróżni wybrali polanę na terenie dzisiejszego Leśniowa. Nieznośny upał panujący tego lata sprawił, że wyschły wszystkie tutejsze źródła jurajskie. Jedyne orzeźwienie spragnionym rycerzom dał chłód nocy spędzonej pod gołym niebem.

Rankiem przy ołtarzu polowym, na którym ustawiono drewniana figurkę Matki Bożej, książęcy kapelan odprawił Mszę Świętą. Książę modlił się o szczęśliwy powrót do grodu oraz o to, żeby jego utrudzonym ludziom starczyło sił na dalszą drogę. Pełna ufności i wiary prośba została wysłuchana. W pobliżu miejsca gdzie stała figurka Maryi, wytrysnęło źródełko z życiodajną wodą. Zmęczeni i wyczerpani rycerze ugasili pragnienie, a ich rany po przemyciu źródlaną wodą natychmiast się zagoiły. Na pamiątkę tego wydarzenia Książe pozostawił cudowną figurkę Maryi w drewnianej kapliczce w Leśniowie, zaś pobożny lud otoczył cudowny wizerunek kultem żywym do dziś. W tym samym roku Książe Władysław Opolczyk ufundował dla Ojców Paulinów klasztor na Jasnej Górze i powierzył zakonnikom opiekę nad obrazem Matki Bożej, którego autorstwo tradycja przypisuje Św. Łukaszowi Ewangeliście.
U stóp nie wielkiej gotyckiej figurki z lipowego drzewa wierni od wieków wypraszają niezliczone łaski- zarówno dla siebie, jak i najbliższych. Z opromienioną pięknym delikatnym uśmiechem twarzą Najświętsza Matka wsłuchuje się w prośby swych dzieci, zaradza troskom, czuwa, pociesza, ociera łzy, dodaje otuchy i przemienia ludzkie serca.
Na prawej ręce Maryja trzyma Dzieciątko Jezus, które wznosi rączkę w geście błogosławieństwa. W lewej dłoni dzierży berło królewskie- znak Jej godności Królowej Nieba i Ziemi. Postać Matki Bożej tchnie świętością, szczęściem i radością wypływającą z daru macierzyństwa. Łaskami słynąca figurka Matki Bożej Leśniowskiej mierzy ok. 70cm. Została wykonana przez nieznanego twórcę w XIV w. Matka Boża Leśniowska szczególna opieką i troską darzy rodzinę. Oficjalnie tytuł „Patronka Rodzin” nadano Pani Leśniowskiej podczas koronacji figury w dniu 13 sierpnia 1967r. Uroczystej Mszy koronacyjnej przewodniczył kard. Karol Wojtyła, a aktu nałożenia koron dokonał Prymas Polski kard. Stefan Wyszyński. Spacerując z różańcem w ręku przez park otaczający sanktuarium, zatrzymujemy się w modlitewnej zadumie przy dwudziestu stacjach różańcowych. Otoczenie bujnej przyrody zapewnia spokój, tak potrzebny do kontemplacji Boga i piękna stworzonego przez Niego świata. Ten wybrany przez Maryję zakątek, zagubiony wśród jurajskich lasów, pagórków i wapiennych skał, zachwyca nie tylko pięknem przyrody, ale także szczególnym klimatem duchowym, który można odczuć o każdej porze dnia i roku.
Pod opieką Matki Bożej Leśniowskiej pierwsze kroki życia zakonnego stawia każdy Paulin. To właśnie w Leśniowie powołanie przyszłych braci i ojców Paulinów przechodzi czas próby oraz dojrzewa. Sanktuarium Matki Bożej Leśniowskiej służy rodzinie. Tu 14 lutego pary zakochanych odbywają swoje zaręczyny, przed cudowną figurą Patronki Rodzin narzeczeni zawierają sakramentalny związek małżeński; tu właśnie nowożeńcy pragną wyprosić sobie błogosławieństwo Boże na nowe drogę życia, tu małżonkowie odnawiają przyrzeczenia małżeńskie; tu kobiety w stanie błogosławionym zwierzają się Maryi; tu dzieci proszą o opiekę i zdrowie dla swoich rodziców. To tu rodzina uczy się żyć tak jak żyła Święta Rodzina z Nazaretu.
                                                                                                                           Olcha