Sanktuarium Macierzyństwa Najświętszej Marii Panny w Dziekanowicach

wtorek, 22 stycznia 2008

Eucharystia

Poniższy tekst stanowi opis Mszy św. przeżytej mistycznie przez boliwijską stygmatyczkę i wizjonerkę Cataline Rivas. Władze kościelne Cochabamby, którym podlega Catalina, rozpowszechniają orędzie przez nią otrzymane od 1997 r.

Poprzez mistyczne doświadczenia spisane przez Catalinę (Katyę) Rivas, boliwijską stygmatyczkę, Pan Jezus i Matka Boża pragną nauczyć nas owocnie uczestniczyć w tym największym wydarzeniu naszego zbawienia, które uobecnia się w czasie każdej Mszy św.
Oto fragmenty zapisków Cataliny:

W święto Zwiastowania, kiedy weszłam do kościoła na Mszę św., arcybiskup i księża wychodzili już z zakrystii. Matka Boża powiedziała do mnie swoim delikatnym, głosem: „Dzisiaj jest dzień nauki dla ciebie. Pragnę, abyś się mocno skupiła ze względu na to, czego doświadczysz, ponieważ będziesz dzielić się tym z całą ludzkością”.
Pierwsza rzeczą, na którą zwróciłam uwagę, był chór pięknych głosów, śpiewający z oddali. Arcybiskup rozpocząl Mszę św. i kiedy doszedł do aktu pokuty, Maryja powiedziała: „Z głębi swojego serca proś Pana, aby przebaczył ci grzechy, którymi Go obraziłaś. W ten sposób będziesz mogła godnie uczestniczyć w tym przywileju, jakim jest Msza św.”. Pomyślałam: Jestem przecież w stanie łaski uświęcającej, nie dalej jak wczoraj wyspowiadałam się. Matka Boża odpowiedziała: „Myślisz, że od wczoraj nie obraziłaś Pana? Pozwól, że przypomnę ci parę wydarzeń. (...) A ty mówisz, że nie zraniłaś Boga? Przyszłaś na ostatnią chwilę, kiedy celebransi wychodzili w procesji odprawiać Mszę (...), i zamie-rzasz uczestniczyć w niej bez wcześniejszego przygotowania... Dlaczego wy wszyscy przychodzicie na ostatnią chwilę? Powinniście przychodzić wcześniej, aby pomodlić się i poprosić Pana, by zesłał Ducha Świętego, by Ten mógł obdarzyć was pokojem i oczyścić was od ducha tego świata, od waszych niepokojów, problemów i rozproszenia. On czyni was zdolnymi przeżyć ten tak święty moment. (...) Przecież to jest największy z cudów. Przyszliście przeżywać moment, kiedy Najwyższy Bóg daje swój największy dar, a nie umiecie tego docenić”.
Ponieważ był to dzień świąteczny, w kościele rozbrzmiała Chwała na wysokości. Matka Boża powiedziała: „Uwielbiaj i błogosław z całej swojej miłości Świętą Trójcę, uznając, że jesteś jednym z Jej stworzeń”.

wtorek, 22 stycznia 2008

Wspólnota Parafialna w styczniu

Dobry Bóg pozwolił nam rozpocząć nowy rok. W pierwszy dzień Nowego Roku Pańskiego 2008 Kościół celebruje liturgiczną uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki. Dziś stajemy obok Maryi, prosząc Trójjedynego Boga o błogosławieństwo dla naszych rodzin, dla Ojczyzny i całego świata. Nie wiemy, jaki ten rok będzie ani co przyniesie. Ale z wielowiekowych doświadczeń naszego Narodu wynika, że Matka Boga i nasza Matka nigdy nas nie zawiodła, zwłaszcza w trudnych chwilach. Wpatrujmy się w Nią. Ona nosiła pod swoim Sercem Źródło i Początek naszego życia - Jezusa Chrystusa. Ona od początku trwała przy danym Bogu słowie, wpisując się w Boże dzieło Odkupienia. Prośmy Maryję, by zbawienie ofiarowane każdemu z nas przez Jej Syna nie zostało zmarnowane.
W Betlejem aniołowie głosili chwałę Boga i „pokój ludziom dobrej woli”. Maryja, wydając na świat Bożego Syna, staje się Królową Pokoju. Dlatego dzisiejsza uroczystość Bożej Rodzicielki z inicjatywy papieża Pawła VI (list z 1967 r.) jest obchodzona jako Światowy Dzień Modlitw o Pokój. Świat i ludzkość ciągle potrzebują pokoju. Nie szczędźmy czasu i serca na modlitwę w tej intencji przez wstawiennictwo Maryi - Jej niczego Bóg nie odmawia.

środa, 26 grudnia 2007

Nieustająca Nowenna do Matki Bożej Dziekanowskiej

Niektóre podziękowania i prośby (z października 2007) r.

Proszę o nawrócenie koleżanki Agnieszki K. z Gdańska - teraz jest co raz gorzej - dręczy swojego męża, utrzymuje życie seksualne z innymi facetami, grozi że go wyrzuci z domu, nie chce się nawrócić, na imię Jezusa źle, ze wstrętem reaguje, nie dba o dziecko, kłamie na wszystkie strony, oszukuje finansowo. Joanna i Andrzej.
* W najkrótszą noc tego roku przyszła na świat przedwcześnie moja córeczka. Umarła. Pamiętam ją w każdej chwili mojego życia. Pragniemy dziecka. będziemy starali się o rodzeństwo dla Zosi. Ale błagam Boga żeby na to pozwolił i żeby było żywe, zdrowe i urodziło się o czasie.
* Dziękuję Matce Bożej opiekunce rodzin za pierwszy gest dobrej woli od męża. Błagam o modlitwę o opamiętanie mojego męża, który dąży ku zgubie i powrót jego do Boga i rodziny. Proszę o wsparcie w modlitwie o uratowanie mojego małżeństwa. Asia.

środa, 26 grudnia 2007

Nazaret

SZLAKAMI PIELGRZYMA
Nazaret

Nazaret (arab. An - Nasra, heb. Nacerat; chrześcijanie jednak, zarówno w Palestynie jak i poza nią używają powszechnie formy Nazaret, będącej grecką i łacińską transkrypcją nazwy semickiej), miasteczko białych domów, ustawionych rzędami na przemian z pasami szarej zieleni oliwek i jasnej zieleni migdałów i fig indyjskich, tworzy naturalny obraz o niewymownym uroku i rzeczywiście, jak na to wskazuje nazwa (heb. necer znaczy „latorośl, pęd, pączek”) jest kwiatem Galilei.
Miasto, nieznane w Starym Testamencie - zostało bowiem wspomniane po raz pierwszy w historii na kartach Ewangelii, pogardzane przez współczesnych Chrystusa, zawdzięcza swój rozkwit i sławę chrześcijaństwu. Od wieków bowiem stanowi upragniony cel pobożnych pielgrzymów.

środa, 26 grudnia 2007

Bóg troszczy się o ciebie

Bóg, w swojej wszechmocnej dobroci, troszczy się o ciebie, jak gdybyś był tylko ty, i troszczy się równocześnie tak o wszystkich, jak o każdego z osobna. Boże ręce, w tajemnicy Jego opatrzności, nie opuszczają twej duszy, gdyż Pan kieruje krokami człowieka (por. Ps 37,23; Prz 20,24).
On, który stworzył miriady gwiazd odległych o miliony lat świetlnych i kieruje wszystkim z godnym podziwu porządkiem i mądrością (por. Jr 31,35), interesuje się tobą, nędznym stworzeniem, ze szczególną zapobiegliwością, bardziej niż lilią polną i ptakiem powietrznym (por. Mt 6,26-34). Bóg policzył włosy na twej głowie, jak i gwiazdy na niebie (por. Mt 10,30).
„Gdy patrzę na Twe niebo, dzieło Twych palców, księżyc i gwiazdy, któreś Ty utwierdził, czym jest człowiek, że o nim pamiętasz, i czym syn człowieczy, że się nim zajmujesz?” (Ps 8,4-5).

środa, 26 grudnia 2007

Order Orła Białego

Order Orła Białego, był najwyższym honorowym odznaczeniem w Polsce przedrozbiorowej, Księstwie Warszawskim, Królestwie Polskim i Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1921-1939 a także jest najwyższym odznaczeniem w wolnej Polsce od 1990 roku. Order ten po raz pierwszy został ustanowiony przez Augusta II Mocnego 1 listopada 1705 jako nagroda dla wiernych mu magnatów w walce o tron polski.
Pierwowzór miał postać złotego, czerwono emaliowanego owalnego medalu. Na awersie znajdował się wizerunek orła białego i łaciński napis: Pro Fide, Rege et Lege (Za Wiarę, Króla i Prawo), na rewersie monogram królewski, AR - Augustus Rex, zwieńczony gałązkami palmowymi.
Całość zawieszano na błękitnej wstędze.
Order ten przywrócony w okresie rozbiorowym w 1807 na mocy konstytucji Księstwa Warszawskiego, a także zachowany w konstytucji Królestwa Polskiego, po upadku powstania listopadowego włączony został do systemu odznaczeń cesarstwa rosyjskiego. W II Rzeczpospolitej, 15 III 1921 nastąpiło jego odnowienie; z dewizą Za Ojczyznę i Naród. Nadawany był do 1939 Polakom i cudzoziemcom, którzy przyczynili się do utrwalenia niepodległości Rzeczypospolitej i odbudowy państwa.